"เสียงดังโครมครามที่เสาไม้ บอกไม่ถูกว่ามันคือเสียงอะไร แม่เพ่งไปที่เสาไม้ต้นนั้นแต่ก็ไม่เห็นอะไร แต่เสียงเพลงกล่อมเด็กกลับดังขึ้นๆเหมือนกับว่ามีผู้หญิงมากล่อมเด็กอยู่ตรงหน้าแต่ภายในห้องกลับว่างเปล่าไม่เห็นอะไรเลย"
แม่สวดมนต์ท่องนะโมฯถูกบ้างผิดบ้าง แต่เสียงกล่อมเด็กนั้นกลับไม่เงียบหายไปเสียงนั้นดังขึ้นมาเรื่อยๆ
"โอออออละเห่ๆๆๆๆๆๆหลับบบตาซะลูกน้อย ฮื้มมมมม" เสียงนั้นช่างเย็นเชียบฟังแล้วรู้สึกได้เลยว่าไม่ใช่เสียงคนกล่อมลูกแน่แตน่าจะเป็นเสียงผีหรือวิญญาณที่อยู่ในห้องนี้ แม่หลับตาได้แต่สวดมนต์ สภาพแบบนี้ใครเจอก็ต้องขนหัวลุกทั้งนั้นแหละ!
"แล้วแม่ทำยังไงต่อครับ"ผมถามแม่ยายเพราะผมก็รู้สึกสยองบอกไม่ถูกขนแขนตอนนี้ลุกเกรียว บรรยากาศข้างทางก็มีแต่ต้นไม้ใหญ่ไม่มีไฟทางมีเพียงรถผมคันเดียวที่วิ่ง แหม! มันช่างได้ฟิวส์เหมาะกับการเล่าเรื่องผีๆยิ่งนัก
" แม่ก็สวดมนต์ถาวนาไปเรื่อยๆแล้วก็นอนคลุมโปรง จนเสียงนั้นค่อยๆหายไปแต่แม่ก็หลับไปตอนไหนก็ไม่รู้นะรู้แต่เพียงว่าได้แต่ท่องบทสวดมนต์ไปเรื่อยๆจนตัวเองเพลียหลับไปมารู้สึกตัวอีกทีก็เช้าแล้ว" แม่เล่าต่อด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
" โห!น่ากลัวจริงๆครับแม่มาแต่เสียงแบบไม่ให้เห็นตัวหลอนสุดๆครับ"
"ไม่มาให้เห็นน่ะดีแล้ว มาแค่แต่เสียงตอนนั้นแม่ก็แทบบ้าแล้ว" แม่พูดไปหัวเราะไป ตอนนี้มันฟังแล้วสนุกแต่ถ้าในตอนนั้นเป็นผมเจอคงฉี่ราดกางเกงไปแล้ว
" แล้วแม่อยู่ที่ห้องนั้นต่อไหมครับ"
" อยู่ต่อนะ เพราะเราพึ่งมายังหาที่ใหม่ไม่ได้ป้าบุญเพื่อนแม่แกก็กลับมาจากบ้านญาติมาถึงตอนเช้าแต่แม่ก็ไม่ได้เล่าอะไรให้เขาฟังหรอก เรา2คนก็อาบน้ำแต่งตัวและก็ออกไปขายของที่ตลาดกัน แม่ก็เป็นคนใจแข็งพอนะ คืนนี้แม่กะว่ามีป้าบุญนอนเป็นเพื่อนแล้วก็อุ่นใจคืนนี้คงไม่มีอะไร หลังจากเราขายของที่ตลาดเสร็จแล้วเราก็หาข้าวหาปลากินกันดูเวลาแล้วประมาณ2ทุ่มกว่าแม่กับป้าบุญก็อาบน้ำเตรียมเข้านอนกัน พอเราทำธุระของแต่ละคนเสร็จเรียบร้อยแล้วเราก็ปิดไฟเข้านอนกัน ก่อนนอนแม่ก็ไหว้พระสวดมนต์บอกเจ้าที่เจ้าทางให้คุ้มครองดูแล คืนนี้ในใจแม่คิดว่าไม่น่ามีปัญหาเพราะมีป้าบุญมานอนด้วยแล้วคงไม่มีอะไรมารบกวน แม่และป้าบุญจึงหลับไป แม่หลับตอนไหนก็ไม่รู้อาจเป็นเพราะความเพลียจากการนอนน้อยตั้งแต่เมื่อคืนและขายของทั้งวันที่ตลาดจึงทำให้หลับสนิทแต่ก็มาสะดุ้งตื่นอีกทีกลางดึกดูเวลาประมาณตี2กว่าในใจก็คิดว่าตื่นมาทำไมตอนช่วงนี้นะ ยังไม่ทันไรก็ได้ยินเสียงเหมือนคนไกวเปลที่เสาไม้หัวมุมห้องที่เดิมแม่มองไปที่เสาไม้แต่ก็ไม่เห็นอะไร สักพักเสียงผู้หญิงกล่อมเด็กก็แว่วมาอีก"โออออออออละเห่ฮืมมฮื้มมมมม" แม่ได้ยินแบบนี้จึงรีบปลุกป้าบุญแม่เข่าตัวป้าบุญให้ตื่น แต่ป้าบุญกับหลับสนิทไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเลย แม่คิดในใจเอาแล้ว ป้าบุญคงโดนสะกดให้หลับ แม่ตั้งสติแล้วสวดมนต์แผ่เมตตาไปเรื่อย จนเสียงวิญญาณผู้หญิงนั้นค่อยๆหายไป แม่หลับตาสวดมนต์ไปเรื่อยๆนานเท่าไหร่ไม่รู้แต่มารู้ตัวอีกทีตอนที่ป้าบุญมาปลุกแม่ๆไม่รู้เลยว่าแม่หลับไปตอนไหน แม่ถามป้าบุญว่าเมื่อคืนได้ยินเสียงอะไรไหมป้าบุญบอกแกหลับสนิทไม่รู้เรื่องอะไรเลย แม่จึงเล่าเรื่องให้ป้าบุญฟัง ป้าบุญฟังแล้วขนลุก จากนั้นเราเลยไปถามคนที่อยู่แถวนั้นเขาก็เล่าให้ฟังว่ามีผู้หญิงท้องแก่มาคลอดลูกตายในห้องที่เราอยู่ แม่กับป้าบุญพอรู้เรื่องจึงรีบพากันไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลทันทีเรา2คนจึงเก็บของย้ายออกทันทีและก็ไปอาศัยอยู่กับญาติป้าบุญก่อนในอีกหมู่บ้านหนึ่งยอมเสียเงินขึ้นสองแถวมาขายของที่ตลาดดีกว่าเจอผีอีก"
"เป็นผมย้ายจังหวัดหนีแล้วล่ะครับแม่555"
" แต่มันไม่จบแค่นั้นน่ะซิ หลังจากแม่ไปอาศัยบ้านญาติป้าบุญอยู่ก็เจอดีอีกจนได้"
ผมตกใจขนลุกอีกรอบ ยังมีต่ออีกหรือครับแม่ยาย!!!
จากประสบการณ์อันน่าสยองขวัญชวนขนหัวลุกทุกๆครั้งที่ได้ฟังเรื่องเล่าลี้ลับจากประสบการณ์จริงของแม่ยายและเรื่องเล่าจากผู้แชร์ประสบการณ์
เรื่องเล่าจากแม่ยาย
"ประสบการณ์ลี้ลับซึ่งหลายคนอาจเคยได้สัมผัสเรื่องเล่าจากคนเฒ่าคนแก่ที่เราได้ยินได้ฟังมาแม้จะอยู่ในยุคโลกโซเชี่ยลเนตเวิรค์แต่สิ่งลี้ลับก็ยังคงมีให้เราได้รู้ได้ยินได้เห็นอยู่เรื่อยๆบางทีวิญญาณหรือพลังงานที่เราไม่สามรถมองเห็นอาจจะวนเวียนอยู่รอบๆตัวคุณก็เป็นไปได้"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น